Zoals we hadden aangekondigd was er even radiostilte, maar hier dan ons laatste verslag van onze vakantie.

Nou daar gingen we dan eindelijk, op weg naar onze strandbestemming Gili T! Zoek dat maar eens op op internet en je zult plaatjes vinden van een zonovergoten eilandje met een prachtig blauwe zee. Maar zo zonnig en mooi begon onze boottrip ernaar toe niet. Zoals we al schreven, gingen we met een fast boat die de helft goedkoper was dan de boot die we oorspronkelijk hadden geboekt. We werden met onze spullen netjes opgehaald van ons verblijf en op de pier bij de boot afgezet. De boot was een soort uit de kluiten gewassen speedboot, met stukken plastic aan de zijkant als raam en aan de voorkant open. Omdat Eva wel eens wagenziek is en we niet zeker wisten hoe dat op een boot zou gaan, gingen we op de tweede rij van voren zitten. De zee was in het begin vrij ruig en het regende een beetje. De scheepsjongens deden daarom aan de voorkant van de boot de plastic flap dicht zodat we droog zaten. Toen de bui over was getrokken, ging de flap weer open voor frisse lucht. We kregen echter meer dan alleen frisse lucht. De zee was ruig en de boot klapte hard op de golven, zodat de boot bij elke neerwaartse duik een golf water binnen kreeg. We waren aan het einde van de tocht zo nat, dat het leek of we naar de overkant gezwommen waren. Gelukkig scheen op Gili T. de zon vollop en het tropische gevoel kwam meteen boven toen bleek dat we geen kade hadden om aan te leggen, maar van de boot op het strand moesten springen. Het inderdaad prachtig blauwe water maakte veel goed. De 5 dagen die we op Gili T. hadden hebben we echt gerelaxed. We hebben onder andere snorkelsetjes gehuurd om de zee te verkennen. Het koraal aan de kust was niet echt mooi, de vissen daarentegen wel! Tijdens een snorkeltoertje hebben we ook schildpadden zien zwemmen, zo gaaf! Verder hebben we een fiets gehuurd, want dat was de gemakkelijkste manier om je te verplaatsen. Gemotoriseerd verkeer is er op Gili T. niet, je kunt alleen met de benenwagen, de fiets of de paardenkar, maar die laatste is relatief duur. We zijn de dagen doorgekomen met lekker wandelen in de zon (het hele eiland rond over het strand in 2 uur), snorkelen, ontbijten met onze voeten in het zand en Veronique heeft een proefduik gemaakt en was zo enthousiast dat ze de volgende dag weer ging. Kortom we zijn bijgekomen en hebben genoten op Gili T.

Helaas was het vanochtend tijd om de fastboat naar Zuid-Bali te nemen. Ken je de mop van die man die op vakantie gaat? Nee? Wij ook niet want hij ging niet. Nou zoiets was het ook met onze boot vanochtend. Om 10.30 melden we ons voor de boot van 11:00 uur die we al in NL hadden gereserveerd. Om 11:00 uur kregen we te horen dat er een probleem was met de motor van de boot en dat we om 13:00 uur zouden vertrekken. Maar de tijd is hier, zoals we al eerder schreven, van rubber en dus vertrokken we om 15.30 uur. Klein detail daarbij was dat we niet naar Zuid-Bali maar naar West-Bali gingen en dus waren we pas om 19:30 in ons hotel in Sanur. Dit keer was de boottocht droog, echter weer zo ruig dat de helft van de mensen met een zakje binnen handbereik zat. Wij hebben de vaart goed doorstaan en kregen onderweg een gratis work-out omdat we onze spieren flink moesten aanspannen om de klappen van de boot op te vangen.

We zijn nu in Sanur en hebben een lekker hotel om morgen om 16:00 uur lokale tijd aan onze lange terugvlucht te beginnen. We kunnen terug kijken op een meer dan geslaagd backpackavontuur!!! Iedereen die ons heeft gevolgd en iedereen die reacties hebben achtergelaten willen we bedanken, het was super leuk om te lezen dat jullie van onze reis hebben meegenoten! Voor ons hopelijk een goede reis, selamat jalan, naar Nederland. Tot gauw!

Liefs Veronique en Eva